Poniższa notka biograficzna została przygotowana przez redakcję Polskiego Portalu Biograficznego. ​​​​​​​  

Czyżewski Tytus (1880 – 1945) malarz, grafik, poeta, dramatopisarz, krytyk sztuki, teoretyk formizmu. Urodził się 28 XII w rodzinie ziemiańskiej w Przyszowej koło Limanowej. Uczył się w Nowym Sączu.  W latach 1902–1907 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, m.in. pod kierunkiem Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego. Potem przez kilka lat mieszkał w Paryżu, gdzie kontynuował studia malarskie. Uległ wpływom Paula Cézanne’a i kubizmu. Malował głównie pejzaże, portrety, sceny religijne i tematy związane z muzyką.  Od 1911 r. uczestniczył w Wystawach Niezależnych. Miał udział w tworzeniu awangardowego życia artystycznego w Polsce. W 1917 r. był współzałożycielem grupy Ekspresjonistów Polskich, która w dwa lata później przekształciła się w grupę „Formiści”. Stał się jednym z jej teoretyków i uczestniczył we wszystkich jej wystawach. Pod koniec wojny współorganizował kluby futurystyczne „Katarynka” i „Gałka Muszkatołowa”. Obok malarstwa zajmował się poezją, dramatem i krytyką artystyczną, sam projektował grafikę własnych utworów literackich. Po rozwiązaniu grupy „Formistów” w 1922 r.  wyjechał do Paryża, gdzie przez trzy lata pracował w ambasadzie Polskiej.  W 1925 r. opublikował tomik wierszy inspirowany poezją góralską „Pastorałki”. Podczas podróży po Europie Zachodniej zafascynował się sztuką hiszpańską i zwrócił się ku koloryzmowi. Wystawiał w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, w Salonach organizowanych przez Instytut Propagandy Sztuki i na prezentacjach sztuki polskiej za granicą. Pisał korespondencje i recenzje z wystaw malarskich do wielu czasopism artystycznych. Okupację hitlerowską przeżył w Warszawie, a po powstaniu przeniósł się do Krakowa, gdzie zmarł 5 V 1945 r.